ये हि संस्पर्शजाः भोगाः दुःख योनय: एव ते
आदि अन्तवन्तः कौन्तेय न तेषु रमते बुधः
ये हि संस्पर्शजा भोगा दुःखयोनय एव ते ।
आद्यन्तवन्तः कौन्तेय न तेषु रमते बुधः ॥५:२२॥
ye hi samsparshajaa bhogaa duhkhayonaya eva te
aadhyantavantah kaunteya na teshu ramate budhah ||5:22||
ye hi samsparsajaah bhogaah duhkha yonayah eva te
aadi antavantah kaunteya na teshu ramate budhah
Purport The pleasures produced by contancts (to the external objects) are just the sources of misery. They have beginning and end and, the wise do not delight in them.
हि (hi) -- indeed
संस्पर्शजाः (samsparshajaah) -- produced by contacts
भोगाः (bhogaah) -- wealths; pleasures; possessions
दुःख (duhkha) -- misery; distress
योनय: (yonayah) -- sources; origins
एव (eva) -- alone; just; only
ते (te) -- they
अन्तवन्तः (antavantah) -- having an end
कौन्तेय (kaunteya) -- son of Kunti
न (na) -- not
तेषु (teshu) -- in those
रमते (ramate) -- delight in; rejoice at
बुधः (budhah) -- the wise