कुतः त्वा कश्मलम् इदम् विषमे समुपस्थितम्
अनार्य जुष्टम् अस्वर्ग्यम् अकीर्ति करम् अर्जुन
श्रीभगवानुवाच -
कुतस्त्वा कश्मलमिदं विषमे समुपस्थितम् ।
अनार्यजुष्टमस्वर्ग्यमकीर्तिकरमर्जुन ॥२:२॥
shreebhagavaanuvaacha -
kutastwaa kashmalamidam vishame samupasthitam
anaaryajushtamaswargyamakeertikaramarjuna ||2:2||
kutah twaa kashmalam idam vishame samupasthitam
anaarya jushtam aswargyam akeerti karam arjuna
Purport The glorious god said: from where did you arrive at this adverse despair, which is practiced by inferior, is the cause of disgrace and does not lead to the heaven?
भगवान् (bhagavaan) -- god
उवाच (uvaacha) -- said
कुतः (kutah) -- from where
त्वा (twaa) -- to you
कश्मलम् (kashmalam) -- despair; pusillanimity
इदम् (idam) -- this
विषमे (vishame) -- in adverse
समुपस्थितम् (samupasthitam) -- present; arrived at
जुष्टम् (jushtam) -- practised; acceptable; agreeable
अस्वर्ग्यम् (aswargyam) -- not leading to heaven
अकीर्ति (akeerti) -- disgrace; infamy
करम् (karam) -- the cause of
अर्जुन (arjuna) -- Arjun