अशोच्यान् अन्वशोच: त्वं प्रज्ञा-वादान् च भाषसे
गत असून् अगत असून् च न अनुशोचन्ति पण्डिताः

श्रीभगवानुवाच -
अशोच्यानन्वशोचस्त्वं प्रज्ञावादांश्च भाषसे ।
गतासूनगतासूंश्च नानुशोचन्ति पण्डिताः ॥२:११॥

shreebhagavaanuvaacha -
ahochyaananwashochastwam pragnaavaadaanshcha bhaashase
gataasunagataansooshcha naanushochanti panditaah ||2:11||

ashochyaan anwashochah twam pragnyaa-vaadaan cha bhaashase
gata asoon agata asoon cha na anushochanti panditaah

Purport The glorious god said: while speaking the words of wisdom you are lamenting on something not worthy of lamenting. Scholars don't grieve on the gone life or not yet gone life.

श्री (shree) -- opulence, glories, reverence
भगवान् (bhagavaan) -- god
उवाच (uvaacha) -- said
​अशोच्यान् (ashochyaan) -- not worthy of lamenting
अन्वशोच (anvasocha) -- lamenting
त्वं (twam) -- you
प्रज्ञा-वादान् (pragnyaa-vaadaan) -- words of wisdom
च (cha) -- also
भाषसे (bhaashase) -- speaking
गत (gata) -- past; gone
असून् (asoon) -- life
अगत (agata) -- not gone
असून् (asoon) -- life
च (cha) --
न (na) -- no
अनुशोचन्ति (anushochanti) -- regret; grieve for
पण्डिताः (panditaah) -- scholars; learned people