तस्मात् प्रणम्य प्रणिधाय कायम्
प्रसादये त्वाम् अहम् इशम् इड्यम्
पिता इव पुत्रस्य सखा इव सख्युः
प्रियः प्रियायाः अर्हसि देव सोढुम्
तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायं
प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम् ।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम् ॥११:४४॥
tasmaatpranamya pranidhaaya kaayam
prasaadaye twaamahameeshameedyam
piteva putrasya sakheva sakhyuh
priyah priyaayaarhasi deva sodhum ||11:44||
tasmaat pranamya pranidhaaya kaayam
prasaadaye twaam aham isham idyam
pitaa iva putrasya sakhaa iva sakhyuh
priyah priyaayaah arhasi deva sodhum
Purport Therefore, I, with prostrating body, salute you, the praiseworthy god, begging for mercy. O god, tolerate like a father does of the son, a friend does of the friend and a lover does to the loved ones.
प्रणम्य (pranamya) -- saluting; bowing down
प्रणिधाय (pranidhaaya) -- prostrating; laying down
कायम् (kaayam) -- body
त्वाम् (twaam) -- you
अहम् (aham) -- I
इशम् (isham) -- god
इड्यम् (idyam) -- laudable; praiseworthy
इव (iva) -- like; as
पुत्रस्य (putrasya) -- of son
सखा (sakhaa) -- friend
इव (iva) -- like; as
सख्युः (sakhyuh) -- of friend
प्रियायाः (priyaayaah) -- of dears
अर्हसि (arhasi) -- deserve; be worthy; be entitled to
देव (deva) -- god; lord
सोढुम् (sodhum) -- to tolerate; to bear